تلویزیون

راهنمای خرید تلویزیون

هنگامی که می‌خواهید یک تلویزیون خریداری کنید، برخی نکات کلیدی وجود دارد که باید آن‌ها را در نظر داشته باشید. در ادامه، به بررسی مهم‌ترین ویژگی‌هایی که برای انتخاب تلویزیون باید در نظر بگیرید، می‌پردازیم.

اندازه صفحه تلویزیون

امروزه اندازه‌های بسیار متنوعی برای صفحه نمایش تلویزیون تولید می‌شود و طیف وسیعی از اندازه‌ها از 14 اینچ گرفته تا بیش از 100 اینچ را در برمی‌گیرد. بنابراین این سوال پیش می‌آید که چگونه می‌توانید اندازه مناسب را تشخیص دهید؟

این روزها 55 اینچ اندازه اصلی تلویزیون است؛ به این معنی که اکثر تلویزیون‌های جدید در مدل 55 اینچی عرضه می‌شوند. تلویزیون‌های 65 اینچ هم تقاضای زیادی دارند اما سایزهای 75 اینچ و بالاتر کمتر خریداری می‌شوند زیرا برای قرار دادن آن‌ها واقعاً به فضای زیادی نیاز است. اندازه‌های کوچک‌تر مانند 32 اینچ و 40 اینچ در فضاهای تنگ و کوچک راحت‌تر قرار می‌گیرند.

بهترین کار برای انتخاب اندازه صفحه این است که روی دیوار اتاق نشیمن خود (یا هر جایی که قصد دارید تلویزیون خود را قرار دهید)، یک نوار چسب بزنید تا مطمئن شوید ابعاد تلویزیون مورد نظر شما با جایی که می‌خواهید آن را نصب کنید، متناسب است. توجه داشته باشید که مقدار اینچ، طول مورب صفحه تلویزیون یعنی از گوشه پایین تا گوشه بالا در طرف دیگر را نشان می‌دهد.

فاصله‌ای که از تلویزیون نشسته‌اید هم مهم است. مطمئن شوید اندازه صفحه نمایش شما تقریباً دو برابر فاصله بین تلویزیون و محل نشستن شما باشد. به عنوان مثال، برای یک تلویزیون 40 اینچ، شما باید در حدود 80 اینچ (حدود 2 متر) فاصله داشته باشید.

البته این محاسبات بسیار محافظه‌کارانه هستند و مطمئناً می‌توانید یک صفحه بزرگ‌تر را به فضای کوچک‌تر اختصاص دهید اما به خاطر داشته باشید که ممکن است اندازه تلویزیون بسیار غالب بر اندازه اتاق باشد.

قابلیت نصب روی دیوار

برخی از تلویزیون‌ها، مانند سری LG Gallery OLED، به طور خاص برای نصب روی دیوار ساخته شده‌اند. بسیاری از مردم قبل از خرید تلویزیون فکر می‌کنند که مایلند تلویزیون‌های تخت جدید خود را روی دیوار نصب کنند. با این حال، تحقیقات نشان می‌دهد که در واقع، تعداد کمی ‌از افراد این کار را انجام می‌دهند. 

اگر مطمئن هستید که می‌خواهید تلویزیون خود را روی دیوار نصب کنید، چند نکته را باید در نظر بگیرید. در ابتدا به یاد داشته باشید که تلویزیون درست روی دیوار (و بنابراین کمی ‌دورتر از محل نشستن) قرار می‌گیرد، بنابراین می‌توانید تلویزیونی با اندازه بزرگ‌تر را انتخاب کنید. ثانیاً، به تلویزیون‌هایی با پایه‌های فوق العاده نازک فکر کنید تا با کمترین میزان از دیوار قرار بگیرند.

با توجه به این که بسیاری از تلویزیون‌ها همراه با پایه‌های دیواری عرضه نمی‌شوند، به دنبال تلویزیونی با پیچ دیواری سازگار با استاندارد صنعتی VESA باشید. اگر به نصب تلویزیون روی دیوار فکر می‌کنید، یکی دیگر از نکاتی که باید به آن توجه کنید زاویه دید واقع‌بینانه است. اگر به فکر نصب تلویزیون در بالای شومینه هستید (که معمولاً چنین کاری توصیه نمی‌شود)، مخصوصاً زاویه دید عمودی را در نظر بگیرید.

اتصالات و پورت‌های تلویزیون

اتصالات اصلی که هر تلویزیون مدرنی باید داشته باشد شامل HDMI، پورت USB و پشتیبانی چندرسانه‌ای است.

سعی کنید تلویزیونی خریداری کنید که حداقل سه پورت HDMI داشته باشد. همچنین اگر قصد دارید تلویزیون 4K خریداری کنید، سعی کنید تلویزیونی بخرید که به جای v1.4 HDMI (مانند بیشتر HDMI‌ها)، v2.0 HDMI 2.0 داشته باشد تا بیشترین سازگاری را با تجهیزات فعلی و آینده تضمین کند. اگر می‌خواهید در آینده از محتوای 8K استفاده کنید یا می‌خواهید بازی‌های 4K را با نرخ فریم بالا (120 هرتز) دریافت کنید، حداقل به یک پورت HDMI 2.1 نیاز خواهید داشت. نگران نباشید! در بخش بعدی با همه عبارات ذکر شده در فوق آشنا خواهید شد.

پورت‌های USB هم برای پخش چندرسانه‌ای (به ویژه عکس‌ها و فیلم‌ها) که روی درایوهای USB ذخیره شده‌اند مفید است و هم در برخی از تلویزیون‌ها می‌توانید برنامه‌های مورد نظر خود را از تیونرهای تلویزیون در‌‌ هارد دیسک USB  ذخیره کنید. بنابراین به دنبال حداقل دو و در حالت ایده‌آل سه پورت USB باشید.

در حال حاضر اکثر تلویزیون‌ها دارای درگاه Wi-Fi و اترنت داخلی هستند تا بتوانید آن‌ها را به اینترنت متصل کنید. با این حال، همه تلویزیون‌ها به شما اجازه نمی‌دهند از این اتصالات شبکه برای دسترسی به محتوای چندرسانه‌ای ذخیره شده در دستگاه‌های دیگر در شبکه خود استفاده کنید. بنابراین اگر این ویژگی مورد نظر شماست، مطمئن شوید که تلویزیون خریداری شده از آن پشتیبانی می‌کند. توجه داشته باشید که برخی از تلویزیون‌ها از ارتباط بلوتوث با دستگاه‌های خارجی هم پشتیبانی می‌کنند.

بلندگوها و صدای تلویزیون

کیفیت صدای تلویزیون‌های تخت می‌تواند بسیار متفاوت باشد. بنابراین اگر قصد استفاده از یک سیستم صوتی خارجی را ندارید، باید به کیفیت صدا و بلندگوهای تلویزیون توجه کنید.

اکثر برندها برای سیستم‌های اسپیکر تلویزیون خود وات‌های متعددی را بیان می‌کنند؛ اما این اطلاعات به ندرت در تصمیم‌گیری در مورد کیفیت صدای تلویزیون مفید است. به جای آن، به تعداد بلندگوهای تلویزیون و تنظیمات آن‌ها توجه کنید. به عنوان مثال، پیکربندی "2.1" نشان دهنده بلندگوهای اصلی استریو و بلندگوی اختصاصی باس است یا پیکربندی 3.1 به یک مرکز اختصاصی یا کانال گفتگو در کنار بلندگوهای استریو و باس اشاره دارد.

مساله صوتی دیگر این است که کمبود جا برای بلندگوها در بدنه تلویزیون‌های نازک به این معنی است که آن‌ها معمولاً مجبورند صدا را به سمت پایین پخش کنند که می‌تواند منجر به صدایی غیر مستقیم و خفه شود. صدا در تلویزیون‌هایی که بلندگوهایی با قابلیت پخش جلو ارائه می‌دهند، بسیار تمیزتر و قوی‌تر به نظر می‌رسد.

برخی از تلویزیون‌های مدرن حتی تا آنجا پیش رفته‌اند که دارای نوارهای صوتی هستند که یا از لبه پایینی آویزان است یا جداگانه در زیر قاب اصلی صفحه تلویزیون قرار می‌گیرد.

نکته‌ای که توجه به آن اهمیت زیادی دارد این است که در مورد ادعاهای برخی تلویزیون‌ها مبنی بر ارائه DTS یا Dolby Digital با شک و تردید برخورد کنید. هیچ تلویزیونی نمی‌تواند چیزی نزدیک به تجربه صدای فراگیر را تنها از بلندگوهای خود بدون استفاده از بلندگوهای پشتی ارائه دهد.

پلتفرم تلویزیون هوشمند

این روزها تقریباً همه تلویزیون‌ها می‌توانند به شبکه پهن باند شما اضافه شوند تا بتوانید از ویژگی‌های آنلاین استفاده کنید یا در برخی موارد به فایل‌های رسانه‌ای ذخیره شده در سایر دستگاه‌های ذخیره‌سازی مانند تلفن‌های همراه، تبلت، درایوهای NAS و غیره دسترسی پیدا کنید. این ویژگی روی کاغذ عالی به نظر می‌رسد، اما در واقع، کیفیت و مفید بودن چنین ویژگی‌های "هوشمند" می‌تواند بسیار متفاوت باشد.

به طور کلی، اگر تعدادی دستگاه هوشمند شخصی در خانه خود دارید، تلویزیون‌هایی که می‌توانند به محتویات سایر دستگاه‌های خانه شما دسترسی پیدا کنند- از طریق بلوتوث و همچنین Wi-Fi- مطمئناً ارزش خرید را دارند.

در مورد ویژگی‌های آنلاین، فریب تعداد اپلیکیشن‌ها را نخورید. اکثریت قریب به اتفاق اپ‌های تلویزیونی بیهوده هستند و فقط رابط هوشمند را به هم می‌ریزند. کیفیت اپلیکیشن بسیار مهم‌تر است. در واقع، برای بسیاری از خانواده‌ها، تنها ویژگی‌های آنلاین که واقعاً اهمیت دارد، سرویس‌های پخش/دریافت آنلاین است؛ مانند فیلم‌هایی که برای مشاهده نیازی به دانلود ندارند.

در نهایت، سادگی رابط تلویزیون هوشمند نقش مهمی در میزان استفاده شما دارد. در حال حاضر، سیستم‌های LG’s webOS و Panasonic’s Home Screen 2.0 از محتوای خود به طور موثر استفاده می‌کنند.

انواع تلویزیون

طیف وسیعی از تلویزیون‌ها وجود دارد که هرکدام ترکیب منحصر به فرد خود را از نظر فناوری‌های صفحه نمایش، سرعت پردازش، الگوریتم‌ها، پشتیبانی از HDR، رزولوشن تصویر و موارد دیگر ارائه می‌دهند. برای پیدا کردن تلویزیونی که کاملاً مناسب با نیازهای شما باشد، باید با انواع تلویزیون و قابلیت‌های آن‌ها آشنا باشید؛ در غیر این صورت هنگامی‌که برای خرید تلویزیون به بازار می‌روید، با انبوهی از اصطلاحات و حروف اختصاری مختلف مواجه می‌شوید که ممکن است شما را گیج و سردرگم کند. برای کمک به شما در خرید بهتر، در این قسمت از مقاله به بررسی انواع تلویزیون پرداخته و شما را با این اصطلاحات آشنا می‌کنیم.

انواع تلویزیون از نظر فناوری صفحه نمایش 

حروف اختصاری که برای فناوری صفحه نمایش تلویزیون به کار برده می‌شود، ممکن است کمی‌ گیج کننده به نظر برسند؛ اما کافی است بدانید که تنها دو نوع نمایشگر تلویزیون وجود دارد که عبارتند از:

• نمایشگرهای انتقال دهنده (Transmissive): این نمایشگرها برای تأمین منبع نور، به نور پس زمینه وابسته هستند. منبع نور از ماتریسی از پیکسل‌ها و فیلترهای رنگی عبور می‌کند. LCD، LED، QLED و mini-LED همه نمونه‌هایی از نمایشگرهای انتقال دهنده هستند. 
• نمایشگرهای ساطع کننده (Emissive): این نمایشگرها دارای پیکسل‌هایی هستند که نور خود را تولید می‌کنند. OLED و microLED در حال حاضر تنها نوع نمایشگرهای ساطع کننده هستند.

با دانستن این موضوع، به بررسی هریک از تکنولوژی‌ها به صورت جداگانه می‌پردازیم:

تلویزیون‌های OLED: در صفحه نمایش OLED، نور می‌تواند به صورت پیکسل به پیکسل ساطع شود، بنابراین یک پیکسل سفید روشن یا رنگی می‌تواند در کنار یک رنگ سیاه یا کاملاً متفاوت ظاهر شود، بدون اینکه هیچ کدام بر دیگری تأثیر بگذارند. این امر منجر به سطوح کنتراست واقعاً استثنایی می‌شود که هیچ یک از فناوری‌های تلویزیونی دیگر به دلیل وابستگی به نور پس زمینه نمی‌تواند با آن مطابقت داشته باشد. بنابراین نه تنها نمایشگرهای OLED عمیق‌ترین و واقعی‌ترین رنگ مشکی را ارائه می‌دهند (که هنگام تماشای صحنه‌های فضا بسیار شگفت‌انگیز است)، بلکه هیچ گونه نشت نوری هم ندارند. نشت نور زمانی اتفاق می‌افتد که نور منطقه‌ای روشن از صفحه نمایش به ناحیه‌ای که تصور می‌شود تاریک یا سیاه است، سرایت کند. از آنجا که OLED‌ها به نور پس زمینه برای افزایش ضخامت متکی نیستند، می‌توانند باریک‌تر و سبک‌تر از اکثر تلویزیون‌ها باشند. زوایای دید هم کم و بیش بی نقص هستند و زمان پاسخگویی می‌تواند بسیار سریع باشد.

تلویزیون‌های LED: LED‌های یک تلویزیون LED در واقع نور پس زمینه را برای یک صفحه LCD فراهم می‌کند، بنابراین یک تلویزیون LED در واقع یک تلویزیون LCD است. اما حتی بهترین نور پس زمینه LED نمی‌تواند برای کنترل کنتراست با OLED رقابت حتی نزدیک داشته باشد. 

تلویزیون‌های QLED: تلویزیون‌های QLED (در حال حاضر) به نور پس زمینه LED متکی هستند که به جای LCD از طریق لایه‌ای از نقاط کوانتومی ساطع می‌شوند.

تلویزیون‌های microLED: این تلویزیون‌ها مانند تلویزیون‌های OLED از نوع LED‌های ساطع کننده هستند. اما می‌توانند بسیار بیشتر از OLED روشن شوند و برخی مشکلات آن را ندارند.

تلویزیون‌های LCD: اکنون که می‌دانید تلویزون LED در واقع همان تلویزیون LCD است، متوجه می‌شوید که LCD با اختلاف زیاد، تکنولوژی برتر تلویزیون از نظر فروش است. LCD (liquid-crystal display) دارای یک صفحه کریستال مایع است که نور پس زمینه از طریق آن تابیده می‌شود. این نورهای پس زمینه در ابتدا شامل CCFL‌ها (لامپ‌های فلورسنت کاتد سرد) بود اما همانطور که گفته شد، اکنون تقریباً همیشه از LED‌ها تشکیل شده است. هرچند این روزها تعداد زیادی تلویزیون LCD بسیار خوب در بازار موجود است و بسیاری از آن‌ها عملکرد فوق العاده خوبی را نشان می‌دهند، اما نمی‌توان انکار کرد که OLED بهتر است و روزی OLED‌ها و microLED‌ها جای LCD را خواهند گرفت.

انواع تلویزیون از نظر رزولوشن تصویر

در حال حاضر دو گزینه برای انتخاب رزولوشن تصویر وجود دارد: Ultra HD (که با نام 4K هم شناخته می‌شود) و HD. البته تکنولوژی 8k هم در بازار موجود است اما هنوز آنطور که باید متداول نشده و محتواهای 8k بسیار کم هستند.

تلویزیون‌های اولترا اچ دی دارای رزولوشن 3840 در 2160 پیکسل هستند؛ در حالی که تلویزیون‌های اچ دی رزولوشن 1920 در 1080 پیکسل دارند. این بدان معناست که پیکسل‌های تلویزیون Ultra HD چهار برابر HD است و بنابراین می‌توانید تصاویر را با وضوح بسیار بیشتری مشاهده کنید. این سطح از وضوح به شما امکان می‌دهد بتوانید در فاصله بسیار نزدیک‌تری از تلویزیون در مقایسه با رزولوشن‌های پایین‌تر قرار بگیرید. 

با توجه به اینکه محتواهای 4K در حال حاضر رایج شده‌اند و قیمت جهانی تلویزیون‌های 4K نسبت به سال‌های گذشته کاهش یافته است، بنابراین حتی اگر در حال حاضر به محتوای 4K دسترسی ندارید، به طور کلی بهتر است که تلویزیون 4K بخرید. البته توجه داشته باشید که مزیت کامل 4k تا زمانی که صفحه 55 اینچی یا بزرگ‌تر نداشته باشید، کاملاً مشهود نیست. در تلویزیون‌های زیر 50 اینچ نمی‌توانید تفاوتی بین HD و 4k تشخیص دهید. 

به عنوان یک توصیه کلی، تلویزیون 4K را برای اتاق نشیمن اصلی و تلویزیون HD را برای اتاق خواب و فضاهای کوچک‌تر خریداری کنید.

صفحه نمایش های 1080p دارای رزولوشن 1920 در 1080 پیکسل هستند. صفحه نمایش های 4K این اعداد را دو برابر کرده و به 3840 در 2160 و تعداد پیکسل ها را چهار برابر می کنند. 8k دوباره اعداد را دو برابر می کند و رزولوشن آن 7680 در 4320 است. این تعداد پیکسل ها 4 برابر 4k است؛ یعنی 16 برابر تلویزیون های 1080p است. بنابراین می‌توانید تصور کنید که کیفیت تصویر در تلویزیون 8k چقدر بالاتر است؛ اما همانطور که گفته شد، هنوز می‌توانید برای خریدن آن‌ها دست نگه دارید.

انواع تلویزیون از نظر تکنولوژی HDR

HDR مخفف High-Dynamic Range به معنای محدوده پویای بالا است و وقتی به درستی انجام شود، تغییر چشم‌گیرتری در کیفیت کلی تصویر نسبت به رزولوشن به تنهایی ایجاد می‌کند. HDR با ارائه روشنایی و کنتراست بیشتر و طیف رنگی گسترده‌تر، تصاویر را پر جنب و جوش‌تر و زنده‌تر می‌کند و باعث می‌شود تصاویر روی صفحه بسیار واقعی به نظر برسند. با استفاده از تکنولوژی HDR شما می‌توانید جزئیات ریز و دقیق تصویر که در حالت عادی نمی‌توانید آن‌ها را مشاهده کنید، مانند بافت آجر در یک اتاق نیمه روشن را تشخیص دهید. در واقع، تکنولوژی HDR تعداد رنگ‌هایی که یک تلویزیون می‌تواند نمایش دهد را به میزان زیادی افزایش می‌دهد. در بهترین حالت، HDR واقعاً خیره کننده است و اگر تجربه آن را داشته باشید دیگر نمی‌خواهید به SDR (محدوده دینامیکی استاندارد) برگردید.

مهم‌ترین نکته‌ای که باید توجه داشته باشید این است که اگرچه تقریباً همه تلویزیون‌های 4K که امروزه در بازار به فروش می‌رسند HDR هستند، اما همه تلویزیون‌های HDR برابر نیستند و ممکن است تفاوت‌های زیادی در کیفیت وجود داشته باشد. برخی از تلویزیون‌های HDR مواد لازم برای استفاده از این فرمت ویدیویی جدید را ندارند.

همچنین باید توجه داشته باشید که HDR یک فرمت واحد نیست، بلکه مجموعه‌ای از فرمت‌ها است که HDR10، HLG، Dolby Vision و+HDR10 فرمت‌های اصلی آن هستند. HDR10 استاندارد صنعت است و همه تلویزیون‌ها از آن پشتیبانی می‌کنند. Dolby Vision یک لایه اضافی از اطلاعات را اضافه می‌کند که به تلویزیون می‌گوید چگونه تصاویر را بر اساس صحنه نمایش دهد. فقط برخی از برندها مانند LG، Vizio، TCL و بعضی مدل‌های Sony از آن پشتیبانی می‌کنند. Hybrid Log Gamma) HLG) اختصاصاً برای پخش HDR طراحی شده است. اکثر برندهای تلویزیونی متعهد شده‌اند که با به روز رسانی فریمور خود از آن پشتیبانی کنند.

تلویزیون شما باید از همان فرمت HDRی که ویدئوی HDR شما استفاده می‌کند، پشتیبانی نماید؛ در غیر این صورت بهترین نتایج را دریافت نخواهید کرد.

برندهای ارائه دهنده تلویزیون

حال که اطلاعات کلی درباره انواع تلویزیون و نحوه خرید آن به دست آوردید، در این بخش از مقاله به بررسی برندهای ارائه دهنده تلویزیون می‌پردازیم.

تلویزیون LG

ال جی یکی از بزرگ‌ترین تولید کنندگان لوازم الکترونیکی مصرفی در سراسر جهان است و دفتر مرکزی آن در سئول، کره جنوبی واقع شده است. این برند با عرضه اولین OLED‌های مصرف کننده در سال 2013 پیشگام بازار OLED شد. در سال 2021، LG Display تولیدکننده انحصاری پنل‌های OLED مورد استفاده در تلویزیون است و پنل‌های اکثر تولیدکنندگان اصلی تلویزیون شامل ال جی الکترونیکس، سونی و ویزیو را تأمین می‌کند.

پس از خروج برندهای کره‌ای از بازار ایران در پی تحریم‌ها، شرکت گلدیران که سال‌ها نمایندگی و خدمات پس از فروش محصولات ال جی در ایران را برعهده داشت، اقدام به ساخت تلویزیون‌های جی پلاس کرد و اکنون این محصولات جای محصولات ال جی در بازار ایران را گرفته است.

تلویزیون سامسونگ

سامسونگ مانند ال جی، یکی دیگر از شرکت‌های بین المللی لوازم الکترونیکی مستقر در کره جنوبی است و در کنار تلویزیون، تلفن‌های همراه، لوازم خانگی و مانیتور هم تولید می‌کند. سامسونگ هر دو مدل 4k و 8k را تولید می‌کند. این برند در سال 2021، از فناوری جدید MiniLED استفاده کرد که تجربه QLED را بهتر می‌کند و در حال حاضر این تلویزیون‌ها را با نام Neo QLED به بازار عرضه می‌کند.

شرکت سام الکترونیک پس از خروج برند سامسونگ در ایران اقدام به تولید و عرضه تلویزیون‌های سام الکترونیک کرد که اکنون این تلویزیون‌ها در بازار ایران با همین نام موجود هستند.

تلویزیون TCL

TCL یک شرکت الکترونیکی چینی است که در سال 1981 به عنوان TTK تاسیس شد و در ابتدا کاست‌های صوتی تولید می‌کرد. پس از تغییر نام خود به TCL در سال 1985، شروع به ساخت وسایل الکترونیکی دیگر مانند تلویزیون، تلفن همراه و لوازم خانگی کرد. این برند در سال 2014 علی رغم اینکه از تولیدکنندگان شناخته شده تلویزیون نبود، با معرفی تلویزیون‌های نقطه کوانتومی‌ (QLED) انقلابی در بازار ایجاد کرد و در سال 2019 اولین تولید کننده‌ای بود که Mini LED را تولید کرد. محصولات TCL در بازار ایران موجود هستند.

تلویزیون فیلیپس

یکی دیگر از برندهای صاحب نام تلویزیون، شرکت چند ملیتی فیلیپس است که تلویزیون‌های OLED رده بالای آن تمرکز زیادی بر روی کیفیت صدا دارند و نوارهای صوتی داخلی را در مجموعه‌های پریمیوم خود کار گذاشته است. پشتیبانی از HDR10+ و Dolby Vision به این معنی است که تلویزیون‌های فیلیپس در بخش HDR هم ضعیف نیستند. اما احتمالاً منحصر به فردترین ویژگی تلویزیون‌های فیلیپس، فناوری Ambilight است که هنگام استفاده، رنگ‌های روی صفحه را به دیوار پشت تلویزیون منتقل می‌کند.

دیگر برندهای معتبر و صاحب نام موجود در بازار جهانی عبارتند از Sony، Visio، Panasonic و Hisense که از اعتبار بالایی برخوردارند و کیفیت صدا و تصویر آن‌ها در کنار تکنولوژی‌های جدید غیرقابل انکار است.

تلویزیون ابزاری است که سال‌هاست به جزئی جدایی‌ناپذیر از وسایل منزل تبدیل شده است. این وسیله کاربردی امروزه به یک ابزار هوشمند تبدیل شده است که با استفاده از آن می‌توانید به اینترنت متصل شوید؛ فیلم‌های پخش streaming و آنلاین را مشاهده کنید؛ به دیگر ابزارهای هوشمند منزل خود اتصال پیدا کنید و بسیاری کارهای دیگر را با آن انجام دهید. اما فارغ از کاربردی که تلویزیون برای شما دارد، برخی اصول اولیه هنگام خریداری دستگاه وجود دارد که لازم است آن‌ها را در نظر بگیرید. همچنین باید در مورد انواع تلویزیون آگاهی داشته باشید تا بدانید دقیقاً چه چیزی را خریداری می‌کنید و چه استفاده‌هایی می‌توانید از آن داشته باشید. در این مقاله به بررسی هر دو موضوع پرداختیم.